Εκδρομή επιμορφωτικού χαρακτήρα στην κεντρική Ευρώπη πραγματοποίησαν από τις 9 έως 26 Ιουλίου τα Κέντρα Γερμανικής Γλωσσοπαιδείας της κ. Ειρήνης Γεωργοσοπούλου –Μισκία. To συγκεκριμένο ταξίδι που διοργανώνεται κάθε τρία χρόνια και είναι το τέταρτο κατά σειρά, σκοπό είχε να γνωρίσουν οι μαθητές με τους γονείς τους από κοντά τον πολιτισμό και την κουλτούρα των γερμανόφωνων χωρών όπως Αυστρίας, Γερμανίας και Ελβετίας καθώς και της Γαλλίας, Ιταλίας και Μονακό, αλλά ταυτόχρονα να διευρύνουν και τους ορίζοντες τους.
Ατενίζοντας την γαλάζια απεραντοσύνη του βορειοδυτικού Αιγαίου με μουσική υπόκρουση το μουρμούρισμα του θαλασσινού μελτεμιού ταξινομώ κάθε εγκλωβισμένη στιγμή μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας, κάθε εικόνα ικανή ν’ ανασύρει από την μνήμη ό,τι θαυμάσιο επισκεφτήκαμε και είδαμε στη διάρκεια του 18ημέρου ταξιδιού εγώ με τους μαθητές μου και τους γονείς τους στην κεντρική Ευρώπη, με κύριο άξονα διαμονής και επίσκεψής μας τις γερμανόφωνες χώρες (Αυστρία, Γερμανία, Ελβετία) καθώς επίσης και κάποιες άλλες όπως Γαλλία, Ιταλία και Μονακό.
Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας οδικώς απολαμβάνοντας το νέο κομμάτι της εθνικής οδού που καταλήγει στην Ηγουμενίτσα όπου και επιβιβαστήκαμε στο πλοίο.
Διασχίζοντας τα νερά της Αδριατικής σε είκοσι δύο ώρες βρισκόμαστε στη Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας σύμβολο της Ιστορίας, της Τέχνης και της Αρχιτεκτονικής. Εντυπωσιακά καθαρή και ήσυχη, στο ξεκίνημα της ημέρας, η πόλη των Δόγηδων μας υποδέχεται με πρώτο σταθμό την γέφυρα του Rialto.Η φήμη της δικαιώνεται καθώς φτάνουμε στην Piazza St Marco και αντικρίζουμε τον ομώνυμο καθεδρικό ναό, τον πύργο του ρολογιού, το παλάτι των Δόγηδων που η περιήγηση στους χώρους του μας ξετυλίγει ολόκληρη την ιστορία της Βενετίας, απεικονισμένη από το χέρι μεγάλων ζωγράφων όπως ο Tintorento, ο Veroneze και άλλοι. Εκεί και το περίφημο, από το 1750 υπάρχων, Café Florian , στέκι διανοούμενων και διασημοτήτων.
Προτού χαθούμε μέσα από τα στενά σοκάκια της Βενετίας σε αναζήτηση βενετσιάνικων ενθυμίων, δεν παραλείπουμε να απολαύσουμε και τη γέφυρα των στεναγμών από εξωτερική οπτική γωνία αυτή την φορά.
Εγκαταλείπουμε την μαγεία αυτής της πόλης επιβιβαζόμενοι στο βαπορέτο για μια απολαυστική βόλτα μέσα στις υδάτινες οδούς της.
Αναχωρούμε οδικώς για την πρώτη μεγάλη διαδρομή μας η οποία είναι γεγονός. Απολαμβάνοντας τη θέα της ιταλικής και γαλλικής Ριβιέρας φτάνουμε στον πρώτο σταθμό του ταξιδιού μας, την πόλη Menton στην Νότια Γαλλία. Η αύρα της Μεσογείου διάχυτη στο παραλιακό θέρετρο όπου έζησε και δημιούργησε ο γάλλος ποιητής και ζωγράφος Jean Cocteau.
Σε απόσταση αναπνοής από την Menton το Πριγκιπάτο του Μονακό. Εντυπωσιακός ο βράχος της La Rochelle πάνω στο οποίο δεσπόζει το Ωκεανογραφικό Μουσείο του Μονακό, μέσα στο οποίο πλανάται ακόμα το πνεύμα του Jacques Yves Cousteau. Εκπληκτικό το ενυδρείο του καθώς επίσης και τα μοναδικά έργα τέχνης του μεγάλου Βρετανού καλλιτέχνη Demian Hirst που περιέβαλαν τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η θέα του Πριγκιπάτου από τον αίθριο του Μουσείου να σου κόβει την ανάσα.
Η βόλτα με το τρενάκι μέσα στην πόλη αλλά και περπατώντας, απολαυστική. Καθεδρικός ναός, παλάτι του Μονακό, Casino Monte Carlo, Café de Paris, Hotel de Paris, λεωφόρος Grace Kelly συνυφασμένη φυσικά με τους αγώνες της Formula1. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;
Το μεσημέρι μας βρίσκει στις Κάννες να χαλαρώνουμε στην φημισμένη La Croisette άλλοι βουτώντας στα καταγάλανα νερά της κυανής ακτής και άλλοι απολαμβάνοντας την βόλτα τους. Επιστροφή στην Menton, βραδινή βουτιά και φαγητό, στην παραλία. Οι φανατικοί του είδους παρακολουθούν το Μουντιάλ. Περιδιαβαίνουμε για τελευταία φορά τα σοκάκια της πόλης των λεμονιών.
Εγκαταλείπουμε την επόμενη μέρα την περιοχή των Alpes Maritimes για να περάσουμε τα ελβετικά σύνορα. Το βουκολικό τοπίο σε κάνει να σκεφτείς ότι πιθανότατα ο Beethoven τέτοιες εικόνες είχε μπροστά του όταν συνέθετε την ποιμενική συμφωνία του.
Στάση στην πόλη του Λουγκάνο με την απαράμιλλη φυσική ομορφιά. Βόλτα στην παλιά πόλη και στις όχθες της λίμνης.
Επόμενος προορισμός μας η πανέμορφη Λουκέρνη. Κτισμένη στις όχθες του ποταμού Reuss και της λίμνης Vierwaldstättersee. H μπόρα έχει ξεκινήσει. Παρά ταύτα επισκεπτόμαστε το σκαλισμένο λιοντάρι που πεθαίνει και διασχίζουμε την σκεπαστή ξύλινη γέφυρα Spreuerbrücke του 15ου αιώνα ρουφώντας τις ευωδιές από τα νωπά νυχτολούλουδα.
Η μπυραρία που καταλήγουμε εντυπωσιακή, το σέρβις άψογο όχι όμως και τα περίφημα λουκάνικα που δεν καλύπτουν όλες τις γαστριμαργικές ορέξεις. Φτάνουμε στον ξενώνα της Ζυρίχης σύντομα. Ας είναι καλά η ηλεκτρονική μας πλοήγηση που δεν μας πρόδωσε ούτε μία φορά.
Ξημέρωμα Τρίτης, ο καιρός θαυμάσιος και αναχωρούμε για Στρασβούργο δύο ώρες απόσταση από την Ζυρίχη, για την προγραμματισμένη επίσκεψή μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η ενημέρωση για τη λειτουργία και για ευρωπαϊκά θέματα από την ελληνίδα ξεναγό, αρτιότατη, το ίδιο και η περιήγηση στους χώρους του κοινοβουλίου.
Με κατεύθυνση πλέον το κέντρο της πόλης του Στρασβούργου, που σημαίνει ‘’πόλη των δρόμων’’, βρισκόμαστε σύντομα στο κέντρο της αλσατικής πρωτεύουσας όπου ο αναγεννησιακός καθεδρικός ναός του, αγγίζοντας σχεδόν τα σύννεφα, δεσπόζει επιβλητικός. Στην πλατεία γύρω από το ναό, γαργαλιστικές μυρωδιές και γλυκές λιχουδιές, ταβερνάκια και μαγαζάκια σε δρομάκια που έχουν διατηρήσει τα μεσαιωνικά ονόματά τους, μας δελεάζουν τρομακτικά, και φυσικά τα τιμούμε. Ανεπανάληπτη βόλτα με τα Bateau Mousses του Ρήνου όπου το γκρουπ, με τη ζωντάνια και το κέφι του, κάνει πλέον αισθητή την ελληνική παρουσία στην πόλη.
Αναχωρούμε, όλοι με περισσότερη όρεξη απ’ ότι ξεκινήσαμε το ίδιο πρωινό. Το πρόγραμμα της επομένης περιλαμβάνει εκδρομή, στο μεγαλύτερο καταρράκτη στο Rheinfall του Schaffhausen κοντά στη Ζυρίχη. Η βόλτα με το καράβι και η ανάβαση στην πλατφόρμα, με θέα τους καταρράκτες, συγκλονιστική. Επιστροφή στη Ζυρίχη και περιήγηση στα αξιοθέατα της μεγαλύτερης πόλης της Ελβετίας και του σημαντικότερου τραπεζικού και εμπορικού κέντρου της χώρας. Η βόλτα στους ναούς του καταναλωτισμού απαραίτητη, ανάπαυλα και φαγητό σ’ ένα απ’ τα παραδοσιακά μπιστρό και περιήγηση στην περιοχή Niederdorf και Limmatquae όπου επικεντρώνεται η νυχτερινή ζωή της πόλης. Με το φόβο μιας εκκολαπτόμενης μπόρας καταλήγουμε σε μπυραρία με ζωντανή μουσική όπου στην κυριολεξία το ταπεραμέντο μας ξεσήκωσε τους θαμώνες του μαγαζιού και όχι μόνο. Έντεκα και η ώρα και ήδη έχουμε παραδοθεί στα χέρια του Μορφέα.
Σίγουρα ηχεί στα όνειρα πολλών, η λέξη Europapark. Το μεγαλύτερο πάρκο αναψυχής της Γερμανίας κοντά στο Freiburg και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης. Πλήρως ανταγωνίσιμο μ’ αυτό της Eurodisney προσφέρει τα πάντα που θα μπορούσαν να συγκινήσουν όχι μόνο μικρούς αλλά και μεγάλους. Φαντασμαγορικό το σόου στον πάγο μέσα στο άψογα διαμορφωμένο ελληνικό χωριό. Απίθανο το φαγητό στο αντίστοιχο ισπανικό. Ονειρεμένες στιγμές σ’ ένα χώρο όπου η αμφισβητούμενη από πολλούς βιομηχανία παραγωγής ονείρων αγγίζει την τελειότητα.
Φυσικά ήμασταν από τους τελευταίους που αποχώρισαν από το πάρκο. Επιστροφή αργά το βράδυ.
Επόμενος προορισμός μας η γενέτειρα πόλη του W.A.Mozart. Το ελβετικό τοπίο παραδίδει την σκυτάλη στα απίστευτης ομορφιάς βαυαρικά δάση. Εκεί και ο πύργος του Neuschwanstein του βαυαρού ηγεμόνα Λουδοβίκου του 2ου να ξεπηδά σαν από σελίδα παραμυθιού μέσα στο εκπληκτικό αυτό τοπίο κοντά στην γραφική πόλη, με τα μοναδικά μαγαζιά παραδοσιακών φορεσιών Trachter, Füssen. Γιατί όπως είπε ο Johann Wolfgang von Goethe, ‘’H ομορφιά είναι εκδήλωση των απόκρυφων νόμων της φύσης, οι οποίοι χωρίς την εμφάνισή της θα παρέμεναν αιώνια κρυμμένοι’’.
Μεσημεριανή ανάπαυλα στην πόλη του Füssen με τα μοναδικά μαγαζιά παραδοσιακών φορεσιών Trachter. H πρόσβαση στον πύργο μόνο μέχρι ένα σημείο με λεωφορείο η δωδεκαθέσιες άμαξες μοναδική εμπειρία από κάθε άποψη, ειδικά γι’ αυτούς που κάθονται δίπλα στον βαυαρό αμαξά.
Αγώνας δρόμου εκατόν μέτρων για να μην χάσουμε, την γλαφυρότατη, σε άριστα γερμανικά και όχι σε βαυαρική διάλεκτο, όπως θα περίμενε κανείς, ξενάγησή μας.
Το εσωτερικό του πύργου σε ύφος γοτθικό και συγχρόνως μυστηριακό, με τις τοιχογραφίες του μια ελεγεία στις όπερες του ευνοούμενου από τον βασιλιά συνθέτη Richard Wagner σε εναλλαγή με βυζαντινές, πανάκεια για τα μάτια και του πιο αδαούς επισκέπτη.
Η θέα από ψηλά της Λίμνης Chiemsee και όλης της περιοχής συγκλονιστική. Αποχαιρετούμε την Βαυαρία. Σύντομα βρισκόμαστε στο αυστριακό έδαφος. Διασχίζοντας τις αυστριακές Άλπεις φτάνουμε το βραδάκι στο Salzburg, σ’ έναν πλήρως ανακαινισμένο και έναν απ’ τους καλύτερους ξενώνες του ταξιδιού μας.
Ξημέρωμα Σαββάτου, δύσκολη μέρα και όχι από τις καλύτερες της εκδρομής. Πρέπει να ξεναγηθούμε περπατώντας το Salzburg. Festspielhaus, Πινακοθήκη Residenz, Καθεδρικός Ναός Dom, παλιά αγορά. Η παλιά πόλη χωρίζεται από τη νέα με τον ποταμό Salznach τον οποίο διασχίζουμε για να φτάσουμε στο σπίτι όπου μεγάλωσε ο Mozart. Ακριβώς απέναντι τα ανάκτορα και οι κήποι Mirabell.
Επόμενη επίσκεψη τα ανάκτορα Hellbrunn με τα μοναδικά παιχνίδια νερού και όχι μόνο. Η κούραση της πρωινής ξενάγησης ξεχνιέται μονομιάς. Το νερό το οποίο εξασφαλίζουν οι πολυάριθμες πηγές του βουνού Hellbrunn, βασικό στοιχείο αυτού του αρχιτεκτονικού στολιδιού, όπου η φαντασία των δημιουργών του έχει λειτουργήσει δίχως όρια. Παιχνίδια νερού κρυμμένα μέσα σε θάμνους αναδυόμενα ξαφνικά μέσα από απίθανες κρυψώνες, μυστικιστικά αγάλματα και φιγούρες παιχνιδιών που λειτουργούν με τη δύναμη του νερού. Η εναλλαγή του φωτός με τη σκιά και του φόβο με την ευθυμία, οδηγούν εδώ και 400 χρόνια τους επισκέπτες σε μια απρόσμενη εμπειρία παιχνιδιού αλλά και πολιτισμού.
H απαραίτητη ανάπαυλα, μας δίνει ώθηση για την απογευματινή εξερεύνηση της πόλης. Φαγητό στην πλατεία της παλιάς αγοράς, λίγο πριν πάρουμε το οδοντωτό τρενάκι για να ανέβουμε στο κάστρο όπου παρακολουθούμε Κοντσέρτο της ορχήστρας του Salzburg στα πλαίσια του ομώνυμου φεστιβάλ. Σίγουρα γεγονός πρωτόγνωρο για πολλούς όχι μόνο λόγο του χώρου αλλά και του ύφους. Μία μουσική πανδαισία από την δεκατετραμελή ορχήστρα στην κεντρική αίθουσα του μεγαλύτερου πλήρως διατηρημένου στην κεντρική Ευρώπη πύργου.
Η κατάβαση από το κάστρο σκηνή γυρισμένη για την ταινία ‘’Ανεμοδαρμένα Ύψη’’. Η βροχή καταρρακτώδης. Ευτυχώς το διασκεδάζουμε. Τα σαλόνι του ξενώνα λόγο της βροχής γεμάτος από νεολαίους και νεολαίες. Οι απαραίτητες ευρωπαϊκές επαφές είναι και αυτές μέσα στο πρόγραμμα.
Η βραδινή βροχή δίνει τη θέση της σ’ ένα γλυκό συννεφιασμένο ξημέρωμα. Προορισμός μας η αυτοκρατορική Βιέννη κτισμένη στις όχθες του ποταμού Δούναβη και μητρόπολη της μουσικής και του βαλς αφού οι περισσότεροι από τους μεγάλους συνθέτες έζησαν έστω για λίγο διάστημα εκεί.
Το ιστορικό κέντρο της Βιέννης περικλείεται από τον οδικό δακτύλιο (Ring) μέρος του οποίου αποτελείται από πεζόδρομους. Εντυπωσιακά τα βασιλικά ανάκτορα του Hofburg του 13ου αιώνα όπου υπάρχουν τα αυτοκρατορικά διαμερίσματα του Φραγκίσκου Ιωσήφ και της Ελισάβετ (Σίσσυ). Αξιόλογη και η έκθεση γύρω από την ζωή της αυτοκράτειρας καθώς και η επίσκεψη στο Schatzkammer όπου φυλάσσονται όλες οι πολύτιμες συλλογές από αντικείμενα των αυτοκρατόρων.
Πέντε λεπτά απόσταση από τα ανάκτορα βρίσκεται το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας το δίδυμο αδελφάκι του Μουσείου Ιστορίας της Τέχνης.
Κυριακή και το μουσείο ασφυκτιά από επισκέπτες. Η ελληνίδα ξεναγός μας, μας περιδιαβαίνει στον απίστευτο κόσμο της φύσης. Από έντομα και πολύτιμους λίθους μέχρι ιπτάμενους δεινόσαυρους και προϊστορικά πουλιά. Όλοι εντυπωσιαζόμαστε αντικρίζοντας μέσα από τις προθήκες του μουσείου, το θαύμα της ανθρώπινης ύπαρξης και της επίγειας και υπόγειας ζωής εδώ και 25.000 χρόνια.
Και η αίθουσα των πολύτιμων λίθων που δεσπόζει εκθαμβωτικά με το 117 κιλών τεράστιο τοπάζι και το μπουκέτο από πολύτιμους μύθους της Μαρίας Θηρεσίας. Κλίνουμε την επίσκεψή μας στο καφέ Ναυτίλος του μουσείου με τα θαυμάσια γλυκά και το απαράδεκτο σέρβις.
Ώρα για περιήγηση μέσα στην πόλη και παραδοσιακό Wiener Schnitzel και Sachertorte. Αφήνοντας πίσω μας τον Καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου και τα αριστουργηματικά καταστήματα με σοκολατάκια της Maria-hilfestrasse.
Κατευθυνόμαστε προς την όπερα, το κέντρο της πολιτιστικής ζωής της Βιέννης, όπου κάθε παράσταση είναι ένα μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός. Φωτογραφικά ενσταντανέ και τρικούβερτος υπαίθριος ελληνικός χορός σε αναμονή του λεωφορείου μας. Αποχαιρετούμε με το σούρουπο την μεγαλοπρεπή πόλη γεμάτοι με τις πιο ‘’γλυκές’’ αναμνήσεις.
Ώρα για αναρρίχηση και είμαστε έτοιμοι να κατακτήσουμε την 2962m ψηλότερη κορυφή των Γερμανικών ‘Αλπεων, την Zugspitze στην περιοχή Gamisch-Patterkirchen, η οποία ανακαλύφθηκε το 1590 και πρωτοπατήθηκε το 1820. Απ’ τα τέλη του 19ου αιώνα υπάρχει στην κορυφή μετεωρολογικός σταθμός και κέντρο κλιματικής έρευνας. Η ανάβαση με τον οδοντωτό μέχρι τα 2600 μέτρα ανεπανάληπτη το ίδιο και η διαδρομή με το τελεφερίκ μέχρι τα 2962m. Συγχαρητήρια αξίζουν στον Αχιλλέα που με περίσσια τόλμη έφτασε αναρριχώμενος ακριβώς στη δυσπρόσιτη κορυφή.
Γεύμα με μπιζελόσουπα, ψητά λουκάνικα και ζεστό κρασί, κυριολεκτικά κρεμασμένοι στα σύννεφα με πανοραμική θέα 360ο, τους παγετώνες και τις 400 κορυφές Αυστρίας, Γερμανίας και Ελβετίας. Εντυπωσιακές εγκαταστάσεις όλων των ειδών των χειμερινών σπορ. Εμπειρία μοναδική για όλους μας.
Απογευματινή βόλτα στην απίστευτα γραφική πόλη του Gamisch-Patterkirchen στους πρόποδες της Zugspitze και επιστροφή στη βάση μας μέσα απ’ την περιοχή Allgäu της Γερμανίας, είναι το επισφράγισμα αυτής της ημέρας.
Επόμενος προορισμός μας η Bregenz της Αυστρίας στις όχθες της λίμνης Bodensee. Ολοήμερη στάση στο Μόναχο, πρωτεύουσα του Βαυαρικού κρατιδίου, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Γερμανίας μετά το Βερολίνο και το Αμβούργο. Η καρδιά του Μονάχου χτυπάει στην Marienplatz όπου βρίσκεται το νέο και το παλιό δημαρχείο, στο οποίο οι καμπάνες του ρολογιού, του πύργου του, ηχούν τρεις φορές την ημέρα και οι φιγούρες πάνω σ’ αυτό χορεύουν σαν σε ιεροτελεστία.
Στις 10 ακριβώς ανοίγουν οι πόρτες του παγκοσμίου φήμης Γερμανικού μουσείου Επιστημών και Τεχνολογίας στις όχθες του ποταμού Ισάρ. Σε έκταση 55.000m2, τα οποία απλώνονται σε επτά ορόφους συνοψίζονται οι σημαντικότεροι τομείς της τεχνολογίας και των φυσικών επιστημών. Από τη μορφή των λιγνιτωρυχείων μέχρι την επιστήμη της Αστροφυσικής. Το υπόγειο του μουσείου μικρός παράδεισος εξερεύνησης μ’ επιτεύγματα της τεχνολογίας προσαρμοσμένα έτσι ώστε να παίζουν μικρά παιδιά.
Η μουσειακή επίσκεψή μας στο Μόναχο συνεχίζεται με το παλάτι Residenz, πολιτικό και πολιτιστικό κέντρο μέσα απ’ τους αιώνες των δουκών, πριγκίπων και βαυαρών βασιλιάδων. Εκπληκτική η συλλογή κοσμημάτων και πολύτιμων αντικειμένων στο θησαυροφυλάκιο. Απ’ την πλατεία του παλατιού δύο βήματα μέχρι το ιστορικό κέντρο του Μονάχου, το οποίο σφύζει από κόσμο και έντονη κίνηση στους εμπορικούς πεζοδρόμους, του οποίους και εξερευνούμε με ευλάβεια.
Κλείνουμε την ημέρα μας δίπλα στις όχθες της λίμνης του αγγλικού κήπου στην καρδιά του Μονάχου όπου δειπνώντας σε μια απίστευτη με μέγεθος και ποικιλία εδεσμάτων υπαίθρια μπυραρία. Αποχαιρετούμε την πόλη που ίδρυσε ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος με κατεύθυνση την λίμνη Bodensee.
Η σχεδόν 500m2 έκτασης λίμνη και η τρίτη μεγαλύτερη της κεντρικής Ευρώπης με παραπάνω από 150km όχθης ν’ ανήκουν στο γερμανικό κράτος σε σύνολο περίπου 250km, έχει συντελέσει εδώ και χρόνια στην αρμονική συμβίωση τριών εθνικοτήτων, Αυστρίας-Γερμανίας-Ελβετίας, με βασικό παρανομαστή την ομοιογένεια της γλώσσας. Η ιστορία, ο πολιτισμός και η φυσική ομορφιά πλέκουν ένα γαϊτανάκι απαράμιλλης τέρψης για τον επισκέπτη.
Η εξόρμησή μας ξεκινά απ’ την μικρή, με πάνω από χίλια χρόνια ζωής, ρομαντική πόλη του Meersburg. Ο απ’ τον 7ο αιώνα μ.Χ. ομώνυμος πύργος, θεματοφύλακας της ιστορίας του τόπου. Τα σοκάκια που καταλήγουν σ’ αυτόν πλημμυρισμένα από αναρίθμητη ατελιέ, γκαλερί και εργαστήρια τέχνης, τόσα που καμία πόλη 5.000 δεν διαθέτει. Άλλωστε απ’ τη δεκαετία του ’20 το Meersburg φημίζεται για το καλλιτεχνικό του δυναμικό.
Επιβιβαζόμαστε από τις προβλήτες του Meersburg στο ταχύπλοο καράβι που θα μας οδηγήσει στο νησί των λουλουδιών Mainau με τα γλαροπούλια να μας συντροφεύουν χορεύοντας νωχελικά σε εναέριους ρυθμούς. Το 440 στρεμμάτων έκτασης νησί, με πλήθος ποικιλιών λουλουδιών, φυτών, οπορωφόρων δέντρων και μη, έχει μετατραπεί από τον ιδιοκτήτη του, δούκα Lennart Bernadotte και την οικογένειά του σε μία μίξη βοτανικού κήπου, περιπατικού πάρκου και κέντρου πληροφόρησης πάνω σε οικολογικά θέματα.
Χορτασμένοι από φύση παίρνουμε αυτή τη φορά στο καράβι με κατεύθυνση την πόλη της Κωστάνδης, πολιτιστικό και επιστημονικό κέντρο της νότιας Γερμανίας, του οποίου η φήμη ξεπερνά τα σύνορα ιδιαίτερα στους τομείς της βιοτεχνολογίας, επικοινωνίας και ηλιακής ενέργειας. Εκεί όπου η παράδοση συμβαδίζει με την εξέλιξη ακριβώς στις εκβολές του ποταμού Ρήνου.
Χαλαρή βόλτα στην παλιά πόλη και επιστροφή στο Meersburg με κατεύθυνση πια τον Friedrichshafen την πόλη του κατασκευαστή του γνωστού αερόστατου Zeppelin.
Βραδινό με μουσική υπόκρουση δίπλα στην λίμνη. Απίστευτος και διασκεδαστικός ένας γερμανός σερβιτόρος με ολίγον μπλακ χιούμορ, πλήρως ενημερωμένος για τα οικονομικά τεκταινόμενα στην Ελλάδα, που όμως θα το ξανασκεφτεί να τα σχολιάσει αφού την ώρα της πληρωμής μέσα σε ομοβροντία από γέλια, εισέπραξε αντί τετρακοσίων ευρώ που ήταν ο λογαριασμός 10 € σε δεκάρες από τους ‘’φτωχούς’’, λόγο της οικονομικής μας κατάστασης Έλληνες. Τελικά οι δεκάρες του αφέθηκαν ως μπουρμπουάρ.
Ήδη οι αστραπές απ’ την απέναντι μεριά της λίμνης φωτίζουν τον σκοτεινό ουρανό και υπαγορεύουν την επιστροφή μας στον ξενώνα.
Έφτασε η ώρα των μεγάλων ταχυτήτων προορισμός τα μουσεία της Mercedes-Benz και της Porsche στην πράσινη πόλη της Στουτγάρδης. Εκπληκτικής αρχιτεκτονικής το οχταόροφο ελικοειδές μουσείο της Mercedes-Benz να παρουσιάζει μαζί με την εξέλιξη της τεχνολογίας, της βιομηχανίας από αυτοκίνητα κάθε κατηγορίας και τύπου μέχρι μηχανές πρώτου είδους, σύγχρονος και όλα τα πολιτικά, πολιτιστικά και κοινωνικά γεγονότα των χρόνων αυτών. Εφάμιλλο και εκείνο της Porsche μικρότερο σε έκταση μεν αλλά εντυπωσιακότερο από πλευράς περιεχομένου με τα 80 κυλιόμενα τύπου χρονολογικά εκθέματα των 23.000 ίππων συνολικά να ξετυλίγουν εντυπωσιακά την ιστορία της θρυλικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Χορτασμένοι τεχνολογία παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής, ο οποίος έχει ήδη κατακλεισθεί από πληθώρα αυτοκινήτων.
Η Bregenz ζει στους παλμούς του φεστιβάλ της. Μοναδικό βίωμα για μικρούς και μεγάλους η παρακολούθηση της όπερας Aida του Giuseppe Verdi.
Πρώτη μέρα του φεστιβάλ με την κουφόβραση να καταλήγει σε βραδινή καλοκαιρινή μπόρα. Εφτά χιλιάδες θεατές, μεταξύ αυτών και εμείς παρακολουθών επί δύο συνεχόμενες ώρες, με τα ειδικά για την περίσταση αδιάβροχα, το υπερθέαμα. Ό, τι εκπληκτικό εκτυλίχτηκε εκείνο το βράδυ απ’ την σκηνική παρουσία των καλλιτεχνών και τα εντυπωσιακά εντός της λίμνης σκηνικά, που δεν ήταν τίποτα άλλο από το γαλάζιο γεμάτο αστέρια άγαλμα της Ελευθερίας σε κομμάτια, να αποσυντίθεται ώρα με την ώρα στις όχθες της λίμνης υποδηλώνοντας την νοσταλγία και την απώλεια. Ένα σκηνικό εξαρτώμενο απ’ τις δυνάμεις της φύσης, τον αέρα, τα κύματα, το νερό που να θυμίζει ακριβώς τον πραγματικό τρόπο διεξαγωγής του δράματος, τις όχθες του ποταμού. Ντίλον και τίποτα απολύτως από την κλασσική μορφή όπερας. Χρέος ή αγάπη και υποταγή ή πάθος και προδοσία. Το μήνυμα της όπερας υπό τους ήχους της συμφωνικής ορχήστρας της Βιέννης σε μία εκτέλεση έργου αντάξια του ονόματός της, όλα θα μείνουν βαθιά χαραγμένα στην μνήμη μας ακόμα και μετά την διακοπή της μισής ώρας πριν την λήξη της παράστασης.
Αποχαιρετούμε την Bregenz με ψιλοβρόχι το οποίο θα μας ακολουθεί μέχρι τα Ιταλικά σύνορα.
Άφιξη στην πόλη της μαγευτικής Τοσκάνης, στην πόλη που ίδρυσε ο Ιούλιος Καίσαρας και για πολλούς αιώνες τη λίκνο της ιταλικής γλώσσας, λογοτεχνίας και αναγεννησιακής τέχνης, την Φλωρεντία. Η ζέστη της ημέρας ασθμαίνοντας επιτάσσει βραδινή περιπλάνηση στην πόλη του Michelangelo και στην υπέροχη Piazza della Signoria με την μακραίωνη ιστορία. Τι άλλο από Pizza ακόμα και για τους πιο απαιτητικούς. Τελευταία η επόμενη μέρα ξενάγησης στην γκαλερί Uffizi με μία από τις σημαντικότερες συλλογές πινάκων και γλυπτών του κόσμου του Μιχαήλ Άγγελου, Leonardo da Vinci, Veronese, Caravaggio, Tiziano, Rafaelo, ύμνο στην τέχνη.
Η καλλιτεχνική φύση όμως των Ιταλών δεν σταματά αλλά διαιωνίζεται και παρουσιάζεται σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας. Απίστευτης ομορφιάς και λεπτού γούστου προϊόντα κατακλύζουν τους δρόμους της Φλωρεντίας αποτελώντας πειρασμό για τον επισκέπτη. Δεν αποτελούμε την εξαίρεση.
Ολιγόωρη απογευματινή ξεκούραση στον ξενώνα και απογευματινή εξόρμηση στην πόλη των ιπποτών, την Σιένα. Η τελευταία διαδρομή μας εκτός Ελλάδος. Συγκινητική και ευγενική η χειρονομία ευχαριστίας απ’ όλους προς το πρόσωπό μου με το καταπληκτικό φλωρεντίνικο ενθύμιο απ’ την γέφυρα του Veccio.
Κύκνειο άσμα η βραδιά στη Σιένα, η οποία έχει διατηρήσει πλήρως το μεσαιωνικό χαρακτήρα της. Τα δαιδαλώδη σοκάκια της, μας οδηγούν στην εντυπωσιακά όμορφη πλατεία del Campo με το μεγαλοπρεπή Palazzo Pubblico. Ο πρόσφατα ανακαινισμένος ναός Santa Maria επιβλητικός και μεγαλοπρεπής. Η γλυκιά, μ’ ένα ελαφρύ αεράκι βραδιά, κλείνει στην πλατεία των ιπποδρομιών. Η εύθυμη διάθεση διάχυτη, το φαγητό θεσπέσιο.
Η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή μας έχει ξεκινήσει.
Ένας γλυκός αποχαιρετισμός, εγκάρδιοι εναγκαλισμοί και ευχαριστήρια από τα στόματα όλων, δίνοντας με τους φανατικότερους, αυτού του είδους των εκδρομών, ραντεβού μετά από τρία χρόνια -να είμαστε καλά- στην πέμπτη κατά σειρά ευρωπαϊκή περιοδεία, είναι το τέλος αυτής της ‘’εγκλωβισμένης σε δύο αράδες’’ διήγησης.
Επιπλέον έχοντας την αποκλειστική ευθύνη της διοργάνωσης και τον πλήρη συντονισμό αυτής της εκδρομής, θεωρώ ότι πρέπει να ευχαριστήσω και δημόσια όλους, με πρώτους τους μαθητές μου για το ήθος και τον χαρακτήρα που επέδειξαν και την πολύτιμη βοήθειά τους, τους γονείς για την αγόγγυστη συμμετοχή τους που σαν έφηβοι κι εκείνοι αντεπεξήλθαν στο έντονο πρόγραμμα, το γραφείο ταξιδίων του κ. Χρήστου Καλαπούτη για την άριστη συνεργασία, καθώς και τον ίδιο και τον συνοδηγό για τις θαυμάσιες υπηρεσίες που μας παρείχαν και όλους μαζί για οποιαδήποτε χείρα βοηθείας μου προσέφεραν στην διάρκεια του ταξιδιού.
Σας ευχαριστώ θερμά όλους
Ειρήνη Γεωργοσοπούλου-Μισκία*
*Η κυρία Ειρήνη Γεωργοσοπούλου-Μισκία είναι πτυχιούχος της Γερμανικής Φιλολογίας-Γλωσσολογίας του Γερμανικού Πανεπιστημίου Goethe της Φραγκφούρτης και απόφοιτος της Γαλλικής Ακαδημίας Αθηνών. Είναι ιδιοκτήτρια των Κέντρων Γερμανικής Γλωσσοπαιδείας στην Καστοριά και στο Άργος Ορ
εστικό.